Şimdi Bana SUS Deme
Senin yokluğunda
Kapı arkasında saklı olan düşlerimi heba ettim Şimdi gözlerini düşüneceğim ne bir düşüm Nede hayalim kaldı Anlayacağın Aşıkların en fakiriyim ben En çok, geçmişine yanan Oysa Avuç içi sevdalar yaşıyordum kendimce İçimde biriktirirdim sevdamı da Kimseler bilmezdi Meleklerden başka Bir de Sen bilirdin Çok zamandır düşünüyordum Keşke dediğim anların artık dilime gelmeyişinin sebebini Bu gün yazdıklarım anlamsızlaştığında anladım Bende, kendini yok ettiğini Esaret altında yaşayan bir mahkum gibi Gözlerine Sesine Hasret çekerken ağlıyordum, dinlediğim şarkılarda Artık ağlamadığımda anladım Kendini bende, nasıl bitirdiğini O kızıl şafaklarda, canım yanarak bekliyordum Sen kim bilir hangi kollarda Bir çocuk masumluğunda uykulardaydın Şimdi bana SUS deme Biliyorum Gerçeklerin canını nasıl acıttığını Bırakta Kendini bende nasıl bitirdiğini anlatayım Bir zamanlar göklerimde kelebekken Şimdi Nasıl bir HİÇ olduğunu Geçmişte şiirlerimde duam/ken Şimdilerde nasıl bedduam olduğunu Teslim etmişken sana bu canı Nasıl bir acıyla doldurduğunu Bende nasıl yok olduğunu Sevginle dolu bu kalbin taş oluşunu Bırakta anlatayım Bırakta Neyse, boş ver BOŞ VER... |