Hiç Acımadım
Adı konulmamış düşlerim vardı benim
İçin de siyahı barındırmayan Tan ağırmamış sabahın ayazında Doğmayı bekleyen Yeni sevgililerde, canımın her yanışında Üzerlerine bir kilit daha vurdum Hadi gözün aydın Düşlerim bana küstü, bende sana Artık yokum hayatında Söyleyecek çok sözüm vardı oysa Ama sustum Korkak olduğumu sanma Edebim el vermedi Kucak dolusu kötü sözlerim varken Beddualarım sıraya dizilmişken Dilimi ısırdım Oturdum yerime ve sadece sustum Sustukça yeminlerim sıralandı Arka arkaya İçimde adı konulmaz nefretler peydahlandı Ve sen, bir kez daha öldün Hiç acımadım İçimde öldürdüğüm sevgililer çöplüğüne atarken seni... |