DÜŞMÜŞSEN BİR KEZ AŞKA
Yenik düşmek bin beter ölümden
Sıtkı sıyrılmış tüm yankılar Duymaz bir Allah’ın kulu Kafir bir isyanın sonu Bitimsiz bir düşün kefareti belki de Yok olmak ya da geçmek yerin dibine Ölümü anmak yokluğunda… Külfeti ağır Bedeli dayanılmaz yük omzunda Taşımak yana yakıla Tek bir dokunuş galip gelir Onca özlemi saklarken bağrında. Sus pus kalmak uzaklarda Yakınken bile uzak olmak varlığına Özlemek doyasıya Duraksamak ve koşmak yeniden Düşmek ve kalkmak Akken kara Açken tok Cefayı sefa görmek Nasıl bir mefhumsa Anmak anılmadan Basmak bağrına Uğruna ve hayrına kul köle olmak. Yadsımak kötüyü İnkâr etmek yenilgiyi Düşe kalka Ve beklemek Ne zaman kabuk bağlar bu yara. Sitemin biri bin para ey gönül İster güçlü ol İster sefil Neye yarar Düşmüşsen bir kez aşka… |
Özlem Demirkaya &*.*&