MUTLUBu uyuşuk, ağır ağır giden tramvayın uzun bir bekleyiştir belkide sonu sahipsiz kavuşmaların. Şimdi çığırtkan, başıboş umutların baştan sona silik bir cümledir.. yolu yok belkide böyle mutlu olmanın. Hâla yarına sakladığım basit mutluluklar var. Belki bir umut beni hayal kırıklığına uğratmayacaklar. Dün.. Beni baştan yaratan umutlar, şimdi başka bedenlerle el sallıyorlar. Hangi gülüşü bana aitti bilmiyorum mutluluğun. Belki sözü vardı bir öğle üzerinin belki bir akşam üstüydü beklediğim. şimdi bir fikrim yok nereye gittiğinin. Ben yine en baştan bir balkon sefasından esinlenip arsız bir kuşa söyleyeceğim. belkide yine uzaklara dönmeliyim. m-jgan |
mutluca
ustu kalsin
siirle burda
belkisi yok
duygu ve anlatim dupduru
kaleminizi kesfetmek guzeldi
nice siirlere
sevgiyle ,
.