kare as ilişkisindeki o kör noktabu çocukların arkasında savrulan o rüzgârın deyimi illegal örgütler sınıfında saçlarına vuran o doyumsuzluk bıraktığım o son sigaramın izmaritine vuran o yangın savruluyor gecenin avaz avaz bağıran kasislerine söndürmüşler o alevi iç sancılı sokakları ne tarafa değinsem orası bağırıyor günbegün bir çocuk gördüm gülüşünde ölüm vardı bütün olanları kenara bırakıp korkuyu ayıklıyorum ben yani ben olsam orada cazip gelen kılıfa dokanırım çünkü ay geri çekilir karanlıkta ben ise seni severken kenardayım kapının arasından sızan yal gibi esintiler bu zamanın olağan üstü yazılmış klasikleri belki bizi vurur bu tufan savrulur gideriz gecenin dibine olmadı ardına, ikimiz adına bir kaldırıma oturup yakamadığımız o akşamlar adına bir sigara yakarım |