Üşümekten beterim yine
Ne acılar birikti içimde bir bilsen
Ne yangınlar
Ne alevler
İçimde birikti bir bilsen
Sensizlik
Beni kahrediyor
Kahroluyorum
Sende yoksun yine

Sabahı sensiz etmekten yoruldum
Geceler karanlık
Karanlıktan beterim yine

Sensiz nefes alamıyorum
Aldığım nefesim boğazıma düğümleniyor
Boğuluyorum
Daralıyorum
Bak eylül de geldi yine
Ağaçlar yaprak döker şimdi
Bende üşürüm yine
Hazana dokunur ellerim
Sarılmak isterim sana
Ama sarılamadan düşerim yine
Üşümekten beter olurum
Biter, tükenirim yine

Namerdin yüzüne bakarım
Yüzümde kirli bir el durur
Gözyaşlarımla yıkarım yine
Eğer ölmez isem bu defa
Bir daha ki bahara saklarım seni

Vurulsam ölsem şuracıkta şimdi
Köpeklere yem yapsam etimi
Ciğerimide kuşlara versem
Biliyorum yine ölmem ben
Kahrolurum seni beklemekten
Sende yoksun yine
Ben bu şehri yakarım şimdi

İbrahim Dalkılıç

25/08/2014
03:15 izmir