BU MUYDU...
Kefilim hem de sonuna kadar
Sorgusuzum ve sualsiz Ne mana ne hüküm Ne yalan ne de riya Savunmasız bir o kadar Gerçeğin tam ortasında. Yalınım bir o kadar Ruhum çırılçıplak. Kimler neler neler dedi Devran dönerken Sona geldik çoktan Henüz yolun başında iken. Nispet edercesine tüm bu yoksunluk Ne varsa kanıksanan Yine de ortalık günlük güneşlik. Telaşlı bir sevdanın izdüşümünde Neye yönelmekse hangi sebeple, Geri dönümü kifayetsiz bir döngü. Meylederim aslıma Kopmamıştım da aslında. Feryat figan Yalnızlık zaman bitiminde Tükenmişim bir o kadar Bilmeliydim, Hiçbir anlam ifa edememişim nezdinde. Al, senin olsun ne varsa Yüksünmem de gittikten sonra. Kula kulluk mu ederim Ne mümkün Zamanı geldi mi de Suskunluğa bürünürüm. An ve mekân Neye bürünsem inan Kılıfsız tüm sözlerim İnan diye Bin kez de yemin ederim. Mecali tükendi gayretlerin Hep de sorarım; Neydi derdin. Kim ise uzağımda Çoktan elimi çektim. Yaralı bir kuş zaman zaman Kolu kanadı kırık Susuz çöllerde kendine tutsak Bir sanık belki de Özgürlüğüne çok uzak. Ne dert biter ne tasa Bu muydu adına sevda denen yasa. Yana yakıla döner devran Birbirine muhtaç onca insan. Ne önemi kaldı artık Giden gitti çoktan. |
Özlem Demirkaya &*.*&