Şahit...
Yağmur başka yağdı bu gece..
Başka doğdu ay şehrin bu yakasına. Çocuklar daha bir afacan, bozacı daha bir korkutucu el kadar bebeklere.. Daha çok insan arşınladı sokaklarını, daha az aşık uyudu sevdiğinin kollarında... Bu gece ben mi değiştim, şehir mi efsunlandı gözlerime? Bir şeyler yıkıldı sanki uzak diyarda. Bir şeyler yok oldu şehrin diğer ucunda... Biliyorum... Biliyorsun... Biliyor... Üç şahit Sen, Ben ve Şehir.. Ölü doğmuş bir anın, tekil kalmış üç hali... Burak Özdemir RABARDA |