payidar düşler için
verdiğim savaşta,bedenim
toprağa yekpare uzanmış

tevellüdümü ben bilmezken
kimin umurunda ad’ım
destursuz aynanın karşısında
bakışlarındaki nefretin resmi mi olur
eğil,kulağındaki çıkmazdan kurtul
sır camın arkası mitolojik değil
yanılgıların ayar kefesini zorluyor

iliklerimdeki çamur liğme liğme
çözülmenin telaşında.

bir afet ki ahu denilen cinsten
şeytana uysak yumuşak yumuşak
kaybolur irem’de ki üç karışlık
hayalim

hiç yapmadığım ıslık çalasım geldi
hayata en fiyakalısından bir çalım

nefsimin çıkmaz sokaklarında
bocalarken,
gözbebeğimin en uçurum
yamaçlarından düşmenin keyfindeyim

düşüncelerimin arsızca davranışları
ketun bakışlara aldırmadan sırıtır
biçare basireti bağlanmış olmamışsam
idam mangasındaki tüfeğin
namlusunda ikamet eden
zibidiyle tanışık olmamdır

afak’lardan esti bir kere
tabiatım çamur olsa ne fayda
düştüğümüz çukurda

sıkıysa sen oyna...