Çok Muhterem Efendim.. Kıymetli Üstadım..

Bu güzel şiirirniz beni çöok duygulandırdı..
Şiirin son bölümü sanki içimden geçeni tarif etmiş gibi.
Genlik çağımın en güzel günlerini geçirdim ben İstanbulda..
Emin önü Aşir efendi Caddesine Gürün Handa Beş yıl hamallık yaptrım..
Yıllar sonra gittiğimde Fatih Belediye Başkanımızın Oraya bir hamal heykeli diktiğini gördüm.
İnanırmısınız o heykelin altında saatlerce oturdum göz yaşlarım sel oldu..
Yokluğun ter izleri sanki o sokağın her köşesinde vardı..
Bır han odasında gecen beş yıl..
Her sabah Yeni Camide kılınan namaz, Akşam yatsı namazından sonra Karabekyan' la beraber iskelede balık ekmek yemek..
Büyük postanenin önünde gece postasını taşımaya gelen posta arabaları..
Üstadım..
Sanırım O piyasanın içinde yaşayıp gurbetin ağırlığına dayanamayıp geri dönen hamal tek bendim sanırım..
İstanbul da yaşayıp perşembe pazarından ötesini bilmeyen tek bendim..
Herkes futbol maçına giderken Eyüp Sultanı tercih eden yine ben oldum.
Şiir çok güzeldi.. Bir sabah namazı sonrası güneşin Çamlıca tepesinden doğarken görmeyi çok özledim..
Ne telakidir ki..
Ömrümün bir başka beş yılını geçirdiğim Bursa da
Ulucami'de sabah namazını kılıp yine yeşil çay bahçesine kadar yürüyerek gitmek Setbaşın'da bir evliya ile hasbihal ederek Yeşil çay bahçesine ilk müşteri olup bir simitle kahvaltı yapmayı çok sevdim..

Bir şiir de Bursa için yazarsanız çok mutlu olurum..

Saygılarımı sunuyorum efendim.. Rabbim gönlünüzdeki güzellikleri daim kılsın sizlere sıhhat nasip etsin.