Samimiyetsizlik, vefasızlık. çıkarcılık üzerine kurulmuş dünyaya sitem..

ANNEYE ÇAĞRI
Hani anne ellerin vardı ya
Ağladığımda gözyaşlarımı sildiğin
Hüzünlerimde saçlarımı okşadığın
Yıkıldığımda ellerimden tutup kaldırdığın
Şimdi doya doya o şefkatli ellerine muhtacım

Hani anne dudakların vardı ya
Kalbimi yaraladıklarında
Ruhumdan öptüğün
Dilinden ballar akıttığın
Top oynarken düştüğümde
Diz kapaklarımdan öptüğün
Hastayken sabahlara kadar
Uykusuz gecelerimi kovaladığın
Şimdi doya doya o tatlı dillerine muhtacım

Hani anne gözlerin vardı ya
Ruhum karardığında dünyamı aydınlattığın
Kırağılar düştüğümde ömrüme
Volkanlarca ısıttığın
Şimdi doya doya o billur gözlerine muhtacım

Yemediğin içmediğin aç susuz kaldığın gecelerde
Kalbin miydi beni yüreğimden öpen anne
Yoksa dudakların mı
Sonsuz gözlerin miydi ısıtan yoksa yüreğin mi

Gel anne gel neredesin
Dünya acımasız
Dostluklar sahte
İnsanlar vefasız
Diller yalan
Bakışlar çıkar
Gözler riya dolu

Ya kalbini gönder bana anne
Ya da ellerini

Bir bilsen anne
Kalbim delik deşik
Bedenim yaralı
Ruhum darmadağın
Sensiz nefes almak çok zor anne
Bırakma beni sensiz

İnsanlığı tükenmiş şu alçak dünyada
Sensiz yaşamak bil ki en acı zehir
Sensiz hayat kapkara zindan gelir ruhuma..
12.01.2020
Faruk ANBARCIOĞLU