Artık Ben Sensizde YaşıyorumBugün ben solmuş resmini elime aldım Gözlerimde hasret yüklü hatıralara daldım Hüzünler hicret etti odama yalnız kaldım yine Bu canı seni seveni terk ettin gittin bile bile Hasrete mahkûm odamda çilemi çekiyorum Sanma ki ben sensizlikten ölüyorum Bu garip gönlümde mutlu günlerimizin hayalini kuruyorum Bahar ile kışı sensiz odamda aynı anda yaşıyorum Senin ile sevgi ile sevgisizliğin ayrışımını yaşayan bedenim Sevgisizliğin süprüntü kirine karışarak uzaklaştı yanımda Adımlarım ölümü yaşarken sancıları yaşıyorum odamda Dudaklarımda canımı alan sözlerin kulaklarımda Kuru bir ot gibi bakışlarını sildim aklımda Dilin ile ekip biçtiğin bıçak sözlerini sildim kalbimde Kalbimde ki sızı çok derin çağlasa da bu akşam Unutulmuşluğun kahır dolu satır aralarına kaydettim adını Gönlüm seni andıkça perişan oluyordu artık olmaz Sana kavuşamadığım için gözyaşlarım yüreğimi yakıyordu artık yakmaz Sevda ’sız limanlara rüyalarım senin ile gidiyordu artık gitmez Aşk kelimeleri ile gezintiye çıktım gülüyorum artık Uyuz ve bitlenmiş maziyi arkamda bıraktım artık ben sensizde yaşıyorum Mehmet Aluç |