Ağlamak Yakışırmış
“Hasrete dayanır mı? ” diyerek yokladılar
Ve sonra özlemleri, üst üste eklediler Nedendir haberim yok, yıllarca sakladılar Âşıklar hüsranları, sol göğsünde taşırmış Bilmezdim ayrılığa, ağlamak yakışırmış. Dertlerimin ateşi, düşünce kayıp şehre Boğulmak için daldım, gamla yüklü bir nehre Katran dolu geceler, peş peşe girdi zehre Ve hüzünler damarda, peyderpey akışırmış Bilmezdim ayrılığa, ağlamak yakışırmış. Kederin avcısına, teslim bir şikârım ben Gizlendiğimden fazla, öyle aşikârım ben Hangi hüznü kaldırsan, altından çıkarım ben Ayrılık damlaları, gözlerimde ışırmış Bilmezdim ayrılığa, ağlamak yakışırmış. Sürura ırağım ben, boynum bükük derdim çok Çareler çaresizdir, bu derdime çare yok Tenimden ruhuma dek, işlerken çileli ok Değerse yüreklere, yas arşa ulaşırmış Bilmezdim ayrılığa ağlamak yakışırmış. Benim bu kara bahtım, Mecnun’a şükrettirdi Ehed Aymaz kendini, kaleme zikrettirdi Bazen dualar edip, bazense küfrettirdi Durumlar böyle iken, halim hepten şaşırmış Bilmezdim ayrılığa, ağlamak yakışırmış. 16.06.14 Ehed Aymaz |