DEVŞİRDİMkoskoca dünyanın gam günahını arındım sırtımdan çöle devşirdim yokluğun damakta zehr-i ahını, dilime adını yasak devşirdim nem var yoksa sattım savdım faniye dönüpte bakmadım gram geriye uğrunda sersefil döndüm deliye akl-ı kalemimi suya devşirdim unuttum unut dediğin günü başım eğdim yaşadım dünü bugünü sofralardan ittiğim o üç öğünü beş öğün ahıma şifa devşirdim etime isyanım yetmedi dile nergisini kandın değiştin güle ne kelam ne sitem ne üç kelime lallerimi gariban susa devşirdim saçlarım yoldumda döndüremedim gözyaşım çürüttüm bildiremedim içimde yananı söndüremedim dumanını tel tel yele devşirdim. öptüğüm yanakta cüzzam büyüttün aşkımı kanattın sözle avuttun bu sevdayı kezzap ettin ette kuruttun sebebimi kader ettim sele devşirdim yara oldu kıyamam dediğin gözüm geçmiyor kulağa kelime sözüm buymuş deyip biç’ar kaderim/yazım katmer katmer isyan,çile devşirdim dönme geri artık yaşamaz adın ruhum zayi şimdi kırık kanadım ne derman bulduysam ondum onadım tenimi simsiyah çula devşirdim sevdiğin kokuya tövbeli beden söylemedinki hiç nedendi neden nasıl candım aldın ölmeden benden yaşarken canımı cana devşirdim Gülşah Gayret Tekirdağ ,,, |
Kalemine sağlık Gülşah..