Ah!o yüreğim;
masumca dağlanmış yanan kor bir kuzineye benzetiyorum seni
Aralıksız dur durak bilmeyen horultuların acı çekse bile
Bir o kadar da kötü bir akıl hocasısın...
adın kadar yumuşak ve yufka olmadın
bunun bir açıklaması olmalıydı
ama olmadı.. olmadı işte..
nedendir bilinmez sessiz kalmayı hep tercih ettin..

sesimin titrek çıktığını,
bir tavuskuşu gibi kabardığımın farkındasın
ve hiç acımadan hatta pişmanlık duymadan inat edip,
yinede haritanın uçurumda kalan yerlerini içimde,
kızgın bir kor gibi büyütün…güzel yüreğim….

Sen,
Ne güzel bir kadının büyüleyici göğsünü
Ne gerçek bir mutluluğun,
Ne de sonsuz güzelliklerin olduğu
O toprağı tadacaksın..
Çünkü öylesine şaşkın ve dipsiz bir kadeh bıraktın ki
Dünyanın tüm acı göz yaşlarını içine boşaltıyorsun şu an….