mekteb_ i. gürunyok yanıma örttüğüm yeşil; çimen dudaklarına nemlenen tenim, is lekesi düşlerime düşen adab-ı nikah, adına ait yalnızlık, duvarında yasemen mevsim, ne bileyim kaç kuruş eder yuvam... yokluğunu saramayacak; acizliği varlığımın, ustası değilim satırlara dem vuran kahrın... cımbız, cımbız çekiyorum siyah saçımdan; beyaZ gözlerini, seni özleyememek benden bana suç, sana yok sanılan ömür, ayrı ceza, alfabeden kasti ne önem dilimde hiza, neyi anlattığı tarafsız, külü, niyetime açılan papatya közlerinin... saklandığın yerden çıkagel çocukluğum; zamanı ebeledi kum saatime, kalmamışlığın son zerresi, ihtiyar kaşlarını burkan takvim bekleyiş her geçmiş, badı mehran, öfkeme sükut, dur feza yalvarış... gölgemde cenke dineldi kalem, yüreğinden uzun tut mısraları, zayıf değilim bedenim gibi; nefesin artanıysa sen ve sen.... her bilinmezin sırrında meçhulken adresin; aşktan tavır kader ezberindeyim, kimse yan solunda sıcak, öfkeyim namım da ki siyah azrailim.... ben ve ben... karan tutsa(ş)k |
İnsanlara tatlı duygular sunuyor.
Gönlüne sağlık.
Kalemin susmasın.
Selamlar...