AKŞAMIN OLDUĞU YER..Akşamın olduğu yer, hayatın son demleri El atıp tutunmaya,bir hevesim kalmadı Yaşam kısır bir döngü, mevsimler hep zemheri Şans denilen palyaço, kapımı hiç çalmadı Ayak bastığım yerler, ıssız çöllere döndü Uzandığım nesneler, solmuş güllere döndü Derde giriftar oldum, gönül ışığım söndü Dost, arkadaş, akraba, arayanım olmadı Kendim bildim bileli, dertler türlü biçimde Kurtulması bir yana, yittim kendi içimde Yaşamımın bir anı, hayal ya da düşümde Halden anlayan biri gelip beni bulmadı Bir gülüne meftundum, bülbüle misal gibi Ona uzaktan bakmak, aynıyla visal gibi Yandım aşkın narına, Kerem’e emsal gibi Dönüp bir kere bile, ahvalimi sormadı Yine bir akşam bugün, keder sardı bedeni Çok sevdim ya yetmedi, tutamadım gideni Yine de hor görmedim, beni mecnun edeni Yüreğimden coşanlar, yüreğini sarmadı 23.07.2014 |