BİR KEZ DAHA, SON DEFA
Tütsüledim gel geç anıları
Gömdüm toprağın en dibine Buğulu gözlerim esir oldu O savruk düşler sonunda erdi keramete. Bir kere büyülenmişim Bin kez esir olmuşum gizemin pırıltısında Saz olmuşum söz olmuşum Diyar diyar gezmişim de nafile Söz vermişim de yitip gitmişim Kahrolsam da susmuşum. Suçtu sevmek Suçlu idi düşünceler Bunlar senin neyine gerek. Yavuklusuyum kara kışın Suskunum gölgesinde canhıraş telaşların. Mümkün mü karışmak yoksunluğuna Günah mı unutmak Bata çıka ve tutsak. Nasıl bir izahatı varsa varlıksız kayıpların Kolaysa vazgeç ne varsa yandığın Sanma ki gel geçtir bu efkârım. Dizginledim set vuran düşün geçleri Savurdum attım can yakan tüm imgeleri Fıtratımda var, inkâr edemem Yana yakıla dönerim eksenimde Bir kez daha, son defa Terk ettim o çelimsiz düşleri… |
Özlem Demirkaya &*.*&