BEN ŞAİRKEN BİR ZAMANLARBir zamanlar şairdim Şimdi unuttum ne yazacağımı Hani gözlerinden dizerdim mısraları yosun kokardı tüm kelimeler Her caddeye senin adını verirdim Bir çocuk gibi mutlu olurdum sonra O adını verdiğim caddelerden geçerken Olmayan düşleri senin için kurardım Kimsenin cesaret edemediği Dizelere vals yaptırırdım Ben bir zamanlar şair ken Sana akıyordum her ırmaktan Ben şairken bir zamanlar Munzurda boğulan sevdalı olurdum Cizrenin gözlerinde sel olup akıyordum botana Özlem oluyordum bir annenin yüreğinde Ben şairken bir zamanlar yazabiliyordum seni Şimdi sadece kendimi yazıyorum Senden kalan son kırıntılarımla... Ferman Kemal Zencirci |
Bu gece yanıma Filistinli bir çocuğun ruhu indi beni yaz dedi
Rotamı yüreğine çevirdim
Ben hiç şair olmadım ki
Ucu yanık kelimelerim de
Çünkü! Bir gece vakti ölümü içti bedenim
Ruhum ruhum Azrailin gözlerinde,,,
Birkaç damla gözyaşı ile yıkadı bedenimi