GEÇ KALMIŞLIĞIMIN İSYANI
İklimler bir bir sürükledi
Derken gölgesinde sayısız ikilem Haricinde ne varsa geldiğince elden. Yığıldı mı bir kez günahlar Dizildi mi sıraya kim varsa ahkâm kesen Döngü seyreldi yine Sayısız kere tutsak devrik düşlerim… Sorgu sual hak getire Vicdanlar yitip gitmiş bir kere Sonsuz kere sevgiye meyletsem de Silemem ki vicdanlardaki nefreti. Kıvılcım saçıyor gözlerim istemsizce Biraz hasret biraz öfke Dingin bir ömrün telaşı Adeta geç kalmışlığımın isyanı Bilip bilmeden aşmış sınırını tahakküm Sorup sormadan hükme varmış kader dediğin. Durgunluğumun sanma ki Vardır bir sebebi Çoktan öğrendim yetinmeyi Sormadım da asla Dilim de zikretmedi Tek bir sitem ne de tek bir riya. Bil mukabele ey anılar Dünden yarına uzanan o ıssız yollar Kula kulluk eden her kim ise Yakındır o an Vuslata uzanan. |
Özlem Demirkaya &*.*&