PAPATYA ÇIKMAZI...( BİRİNCİ BÖLÜM ) Yaprak yaprak hüzünleniyorsun gizlice Titrek parmaklar senden umut dilendiğin de Bir fiskecik yelin bile Cesaret edemiyorsun yanından geçmesine Endişeler serpiştiriyorsun tüm seven yüreklere Ve tadılmamış heyecanlar estiriyorsun sana güvenenlere Seven öldü ölecek neredeyse ? Ölmemek için senin son yaprağının ellerin de !... +++ Ey papatya ! Seni görsem her hangi bir yaban da Giriverirsin hemen aklımın koynuna Hani son yaprağına yakın olan meşum an var ya, Öylesine büyülü takılıyordun ki sen o an yüreği tutuşanlara “Seviyor” çıksa bile maazallah ! Yaşadığına inanmıyor insanlar hala… +++ Avucum da henüz can çekişirken Ve ezmem seni gayet mümkünken Tüm güçlerimi zapt edip irademin zulasına Yalvarıyordum gemilerimi yakıp yıkma diye sana Ne olurdu sanki sen, Bu vefamı hakkıyla bir bilsen ? Benim onu sevdiğim kadar sen de beni sevsen "Seviyor" yaprağınla ruhumu birazcık güldürsen ?... +++ Biliyorum avucumu sıkmam kalleşlik olurdu o an da Elimin içinde yaşıyorken sen hala Öylesine telaşlanıyordun ki canın adına Heyecandan sıkarım diye yalvarıyordun avuçlarım da Asıl doğruyu söyleyeyim ben sana; "Sevmiyor" deseydin bile hani son yaprağın da Sen kıyardın belki ama, Ben kıyamazdım yine de sana... +++ Korkudan tir titriyordun ellerim de Ona rağmen güçlüydün doğrusu benden bile Bir noktacık gibi göründüğün hal de Yalvartıp durduruyordun bir deli gibi beni kendine İsterim ki her şey olmalıydı bunun tam aksine, Kendi arzunla vermeliydin mutluluk şansımı ellerime... +++ Sen ey beyaz giysili küçük dev çiçek ! Korkma ben seni daha fazla üzmeyecek Tek isteğimdir özgürlüğün, hakkındır bunu bilmek Ben de zor anlar gördüm ta ki sana gelene dek İlk işimdir bu işin sonunda Seni endişelerden sarfı nazar ettirmek İlk işimdir özgürlüğünü sana geri iade etmek… +++ Gün olur da insafsız bir rüzgar eserse tersine Bakarsın o zamanlar Belki yüreğin çaresizlikten gelip yüreğime konar Bakarsın “seviyor” yaprağın parmağımı okşamaya başlar ! Lakin umuda kapısı kapalı tüm insanlar, Zor günlerinde hep böyle benim gibi düşler kurar..... ( İKİNCİ BÖLÜM ) Şöyle fısıldıyordu müjdeci bir dille aşk, Dikkat, dikkat !.. Papatya aşk hanene "seviyor" diye yazacak O artık seninle dost yaşayacak Ve sana seni şansla kazandıracak Mademki onu sen hep el üstünde tutacak Papatya da mutsuzlukları senden fizana uzaklaştıracak... +++ Sıkmadığım müddetçe avuçlarımı sonuna kadar Sanıyorum ki papatya aşk bağımlılığıma olumlu bakar Bundan ötürü o yaprağıyla Mutlaka benim için “seviyor” yazar Elbet isyan edecektir var ki, kimi rüzgara kırgın papatyalar Lakin onların hiç savunmasız bir yaşantıları var… +++ Bu yüzden de çoğu defalar Haliyle öfkeli ve hüzünlü olur o gibi papatyalar En azından bir hayli rüzgar sillesi yemiş olan yapraklar Onlar ki ölümden kıl payı dönmüş sayılırlar… +++ Ben iyi olayım bari papatyalara karşı Fazla incitmeyeyim onların yapraklarını Belki de desteklerler şimdilik umutsuz görünen aşkımı İlk iş olarak tereddüt ettiğim duygularımı Belki de sunarlar sevgiye layık papatyanın yaprakları Bana o “seviyor” şansını… +++ Sen ey !...Kararların makamı papatya güzeli ! Sen ey !...Gönüllerin sultanı mutluluk modeli ! Sen ey !...Ak pak olan taç yapraklı papatya meleği ! Şu "seviyor mu, sevmiyor mu ? " sözü yüzünden yani, Gerçekten göze alacak mısın sahi ? Belki de sonu mutlu bitecek bir aşkı yok etmeyi ?... +++ O minik yüreğinin ellerine bu işin sonun da “Sevmiyor” dersen iyilik adına ne geçer ? Zalim damgası yemiş olursun buna “ hiiiiiç ! ” dersen eğer Böyle bir sonuç sana yakışmaz ve gün gelir bu karar seni de üzer Şunu da bilmiş ol ki yürekten seven bir insan Kendisine düşman bir papatyayı dahi yine de sever… +++ Kurumundan geçilmiyor diyorlar senin için bazen de Haşmetli mevsiminin günü gelip zamanın geçtiğin de Oysa ki saklarsam senin ömrünü ben büyük bir itina ile, Kalbim de ki defterin altın yaprakları içine Geçmiş olur ölümsüzlüğünün garantisi eline Düşün istersen bir daha bunu sen ey sevgili papatya ! Çok geç olmadan bir an önce ?... +++ Lakin sürekli o şekil taze kalman için Bu bayat mevsim seni daha fazla beklemeyecek Çok iyi biliyorsun ki seneden seneyedir senin ömrün, Var olman başka başka ruhlar da hüküm sürecek… +++ Oysa senin her gün, her saat, ve her an, Hep aynı ruh olarak yaşaman gerek Saklarsam seni kalbimin defter yaprakları arasına Ömrün sevgim sayesinde devam edip gidecek ? Ve bu sadık yürek seni ölümüne, Hatta kendisi ölünceye kadar bıkmadan bakıp besleyecek !... ( ÜÇÜNCÜ ve SON BÖLÜM ) Bak canım ciğerim, Bak ey sevgili papatya ? O minik kalbinin taç yaprakları bak hala elim de Ben ise yüzünden darma duman ! Hiç ölmezsin istersem eğer lütfen buna inan ?... +++ Hani Olmamak için ucuzundan bir kahraman Yummayacağım avucumu söz sana Bitsin bu sür git sevgisizliğin artık aşkıma Sadede gelip, "Seviyor" çıkart son yaprağını mutlaka Ne olursun sen bana ?... +++ Düşünmüyorum, Düşünmek de istemem Bunu kendime tavsiye bile etmiyorum Aslında seni hiç bir şekil de incitmek istemiyorum Öyleyse insafa gel sen de madem diyorum O"Seviyor" yaprağını göndere çektirmeni bekliyorum ?!... +++ Ey minik papatyam acele et hadi ? “Seviyorum” de, kurtar bu ölüm nöbetinden sen beni ? Zirveyi göğüsledi ben de ki heyecan iniltileri Acele et ki, Kalmasın caymak için sözünden zamanın bari… +++ Kaçamazsın avucumdan Makul süren dolmadan Sık kafama son sözünü Cesaretim kapıları irademin yüzüme kapanmadan Çabuk öleceksin söz, hiç mi hiç çırpınmadan O şekil ölmemendi oysa asıl tercihim, Olumsuz yaprağının arkasından… +++ İstemiyorsun belki sen de Bir “Sevmiyor” yaprağınla bitip tükenmemi Dök artık şu bal damlayan dilinden o “seviyor” imgeni Her şekil de öleceğim zaten ilk sözün firar eder etmez dilinden “Seviyorum,” ya da "sevmiyorum" Der demez sen bana hemen… +++ Hadi, kendini biraz toparla ? Kapatalım gözlerimizi dururken karşı karşıya İkimiz de razı olalım sürpriz sona Birlikte kapatalım gözlerimizi kararlarımıza Son kararlardan önce Son kez ama, Ne olur yüreğini benim lehime bir daha kurcala ?!… +++ İstersen aç gözlerini yeniden etrafa, Bu garip cenaze törenim bittikten sonra. Ne fark eder hem sonun da, “Sevmiyor’undan” önce de bir ölü gibiydim Zaten hep ben ya ?... +++ Ne var ki sevgili papatya sen, “Seviyor” desen de öleceğim sonun da Lakin bu kez ki ölüşümün nedeni daha başka, Sevinçten olacaktır öylesi durum bir farkla !… İ. HAKKI GÜRCANOK =İST. / ŞİLE / AĞVA= |
Bu garip cenaze törenim bittikten sonra.
Ne fark eder hem,
Sevilmeden önce de öldürürdün beni sen ya ?
“Seviyorum”deyince de kalpten gideceğim bir farkla…
sadece okudum ve düşüncelere daldım gittim