Çocuğun babası ayrı bir yer de
Ayrı biriyle yaşıyordu
Ölmüştü çocuğun anası doğururken onu
Kendini bildi bileli çocuk
Hep el kapısında çalışıyordu
Tabi ki de çocuğun anası olsaysı
Onun yaşamı daha iyi olurdu
Çünkü çocuğun,
Ona seven gözlerle bakacak bir anası yoktu…
+=+
Çocuk işten geldi
Pijamasını giymek için soyundu
Bir tavaya iki yumurta
Bir domates, bir sivri biber
Doğrayıp koydu
Onlar menemen olmuştu
Çünkü ona şefkatle yemek hazırlayacak
Çocuğun bir anası yoktu…
+=+
Çocuk delikanlı oldu
Derken aşkerlik yaşı doldu
Hazırlığını yaptı
Bir iki arkadaşıyla vedalaştı
Yakın akrabaları ise hep uzaklarda yaşıyordu
O’nu yalnız kaderi askere uğurlayacaktı
Çünkü onun asker yolu gözleyen bir anası yoktu…
+=+
Derken askerden gelip çocuk iş buldu
Önce kiralık bir eve yerleşti
Sonra da evlendi
O nihayet bir yuva kurmuştu
Ve sevgiyi ilk kez yeni eşinde tanımış oldu
Çünkü gerçek sevgi için onun bir anası yoktu…
+=+
Çocuk artık mutluydu
Zamanla kendisinin de bir çocuğu oldu
Ve ne yazık ki o gizemli bir hastalığa tutuldu
Doktorlara bakarsan hiç bir umut yoktu
Peşinen karısıyla vedalaştı
Anasıyla doğal olarak vedalaşamıyordu
Çünkü evlad acısına dayanabilecek
Onun bir anası yoktu…
+=+
Çocuğun yaşam boyu mülk bir evi olmamıştı
Ama mülk bir kabristanı olmuştu
Bir gün mezarcı onun karısına dedi ki
Abla sen de olmasan yani çoktan
Eşinizin mezarı ot ve dikenden kaybolurdu
Hangi ana yüreği dayanırdı ki ölen oğlun acısına
Çünkü evlad acısı çok zordu !
O zaman ana da yaşayarak ölmüş olurdu…


====
==========
İ.H.Gürcanok
==========