DOST BİLDİKLERİN BİRER BİRER GİDİNCE
anlayacaksın
dost bildiklerin birer birer gidince tek başına kaldığında başını yastığa koyduğunda yokluğuma ağlayacaksın işte o anlarda keşkeler yükselecek gökyüzü siyaha bürünecek beni seven nerede diyeceksin sahte aşklarınla avuta dur kendini içine pişmanlıklar düştüğünde sevgili seni seviyorum deyişim kulaklarında çınlayacak gözyaşı ile doldurduğum yastığım senin başının altında taş olacak uyutmayacak seni keşkelerin yükselecek gökyüzüne bakacaksın ay küskün yıldızlar karanlığa sürgün her şafak söktüğünde güneş süzülüp doğarken tel tel gökyüzünde güneşin ışıkları saçlarımı anımsatacak ahlarım sarmış olacak her yanını gecem gecelerine doğmayacak pişmanlıkların sararken dört bir yanını seni seven yanında olmayacak saf ve çocuksu sevgimi hasretle anacaksın hayallerini düşlerini nerede yitirdin şaşacaksın adım adım umutları bensiz arşınlayacaksın keşkelerin iniltisi artık senin canını yakacak arama bulamassın saçlarını okşayan o masum eli başka gözlerde arayacaksın teselli göreceksin ki seni benim kadar kimse sevmedi işte o an anlayacaksın yalnızlığını kimsesizliğini MELTEM KINIC Şiirime sesiyle hayat veren Gökhan Yücel abime teşekkürlerimi sunarım... |