K'öksüz çiçek
....
Ne zaman sevinçli cümleler kursam alfabesi kırık bir öyküden geçer ömrümün matemli ayakları ayaz odalara düşen sancıda kerpiç duvarlara sığınmış çocukluğum avuçları nasırlı annenin kahırlı yanıyım dokunulsa gelincik yüreğime örselenen yaprağımın döküleceğinden korkardım oysa ki vurulmasaydım masalımdan korkusuzca uçardım gökyüzüne renklere belenen bir bahar düşünde dudağımın kıyısına sürdüler yetimliğimin türküsünü şimdilerde kimsesizliğin şiiri asılıyor şehrin üryan karanlığına korkak gölgemden sarkan ıslak kirpiklerimin darağacına yağmur hüznü gamzelerimde bitimsiz kışlar biriktiriyorum k’öksüz çiçeğe dönerken dalım ......... MELTEM KINIC |