Kendimi Gördüm
Çok gördüm pınarları,
Ardı sıra akıp giden sularını, Çoğu zaman yüzümü yıkadım, Bazen de sadece baktım ve kendimi gördüm. Yalansız, berrak suların üzerinde… Ama bir şey farklıydı, O da yüzümün çizgileri. Aynı hamur mayası gibi, Çizgileri olmayan,işlenmemiş, Hırpalanmamış ve hiç yılmamış. Gerçekten öyle miydim ? Yoksa hayale mi dalmıştım, Galiba uykuya dalmadan uyudum yine, Duyup duymamazlıktan geldiğim gibi, Görüp de bilmek istemediğim gibi... Aslında zorlu yolları aşmıştım, Unutmak istiyordum geçmişimi, Suya bakarken akıtmak istemiştim Başımdan geçen her şeyi… Ahmet Yalçın Aşcı |