EŞKIYAŞafak sökmeden erken gece alazında düştüler yola, belirsiz hedefe doğru giderken; küçük bir yamaçta verdiler mola. Ekmekleri sırtında bir yudum su matarada ölüm pusu kurmuş o patikada, tüfek ellerinde / eller tetikte, dua düşmez dilinden, yüceldikçe semadan mayın adres sormaz, insan tanımaz patlarken. Eşkıyanın vicdanımı var.? Vicdanı olsa pusumu kurar, nerde o mert düşmanlar, erkekçe savaşanlar... |