SÖYLENMEMİŞ SÖZLERDİ AŞKSokaklar kapkaranlık, ışıklar söndürülmüş.. Her sokak lambasında; yitirilmiş umutlar örtmüş gece üstünü, sakladığm aşkların.. Akşam vakti odamda, sardı yine hüzün içimi, kapladı dört bir yanımı buğulu bir sessizlik.. Gözleri hala aynı sevdanın, sözleri yine acılı umursanmamıştı hasret oysa içime sızmıştı aşk.. Karmaşık düşünceler, söylenmemiş sözler vardı.. aşk dile gelmeyen söylenmeyen şeylerdendi.. Bu gecede sona erdi, babaannem hep şunu derdi: Gün doğmadan neler doğar, ışık karanlığı boğar... |