sen haziranın sonuna yazarken son vedayı

üzerine atılan toprağın altında kaldı çocukluğum




...


üstü başı yedi kere yıkanmış
ıslak terleriyle haziran ekşisi
yedi yaş uçurumu kıyısına
asfalta yapışan yeşil aracın arkasında gelişin
gelme
gelme istemiyorum dedim gelme ...!

iki avucumun arasına sıkışmış şişeyle
camın dışarıdaki akşam üstünü
gözlerimin buğusuna giydirmiş gelmen
gelme ardımdan gelme böyle gelme ...!

o yazın kitapsız sıcağında
aklıma sokulan
soğuk ayaklarımı bacaklarının arasında ısıttığın son kış
son hatırladığım hayal meyal suretindeki
o yakışıklı bakış

yanımızdan geçen kamyonlara kızıyorum
kızıyorum işte kızıyorum
çok gürültü yapıyorlar
sen arka otomobilde uyuyorsun
onlar hep gürültüleriyle geçiyor
geçmesinler işte geçmesinler ...!

büyüdüm işte
o an büyüdüm
sanki
sakallarım çıktı yedimde
büyüdüm işte
büyüdüm
acıdı içimdeki bütün hayali kahramanlar
Heidi sustu
Ten ten bakmıyor bana
ve Polyanna üzgün
hepsi senin suçun
ben büyüdüm
sen büyüttün
onlar küstü
içimdeki çocuk üşüdü
acıdı küçücük aklım
ve
Eskişehir ,Yalova arası
burnumun sızlamasıyla geçip gitti

ağır başlı bir şiirle anamıyorum seni
o zamanki halim şimdi
kızıyorum susuyorum ağlıyorum
nereden bileyim babası ölen çocuk nasıl olur
bilmiyorum
seni toprağa yatıracaklar
eve geleceğiz
sen oturuyorsun
öyle olacak
bilmiyorum işte bilmiyorum
bir çocuğun yüreğinde
ölü babası nasıl taşınır bilmiyorum ..!

...

ama istediğin gibiyim şimdi
onurunla birlikteyim
kimseyi ezmedim
kimseye ezdirmedim kendimi
karıncaları kuşları kedileri köpekleri sevdim
besledim onları yetim yetim
çok kitap okudum
hala o şerefli soyad ile
bahşettiğin o büyük adamın ismini taşıyorum
oda gitti oda gitti senin gibi

telgraflar çekilmiyor artık
elma bahçelerinin yerinde
blok apartmanlar var
ah evet
denize aşığım denize aşığım babam
dağlara sürüyorum bütün şiirlerimi
alnı ak helal süt emmiş bir aşk diliyorum

çocukları döverek öldürüyorlar ama
çocuklar bombalanıyor
çocuklar uçurtma uçurmasını unuttu
çocuklar medeniyetsiz bir medeniyetle büyütülüyor
kadınlar acıyor hala babam
kadınlar çok acıyor be
kız çocuklarına
hala koyun karşılığı kadınlık veriliyor
soysuzu hırsızı uğursuzu Allah’sızı dövüyor ülkemi
sen gittiğinde bir onuru vardı topraklarımın
onlarda tecavüzlerle , şerefsizlere peşkeş çekiliyor

susamıyorum işte
susamıyorum
aklımın rehindeki çocukluğu
hala Eskişehir Yalova karayolunda
değişen çokşey oldu
ama değişenle hep susturuldu insan
ben senle sustum o kadar
kimse beni susturamadı babam
çünkü ben susmam
kültürümle yaşıyorum
onurunla yaşıyorum
belgelerle değil
tarihle hesap veriyorum

yıldızların ülkesinden
ağaçları ve denizi olan gözlerin
şimdi uyuduğum her vaktin kapanışı
özlediğim düşle sardığım gülüşüne
otuz haziran adıyla merhaba
merhaba baba
merhaba ((...



kırküç yaşındaki delikanlıya ...