NÜKSEDEN PARE PARE
Ahenkli bir melodinin
İç burkan tınısıydı az önce duyduğum. Aciz bir kelebeğin o çelimsiz yorgunluğu Nükseden pare pare Eşsiz dansı bahçelerin kuytu köşelerinde. Kısacık bir ömür sığar mı söyle O kısıtlı saatlere Hadi söyle ağlar mı ıssızlığında Yanar mı yakar mı sevda nöbetlerinde… Kıt kanaat bir sevgi benimki Üç kuruşa talim bir ömür mahkûmu Yana yakıla ve mecalsiz Dipsiz bir tufanın Alıp götüren savrukluğu Ötesi yok ki Düşlerimin haricinde Ötesi var mı söyle Anlaşılmazlığın pençesinde. Zindanlarda çürümeye yüz tutmuş Bir o kadar kendi derinliğinde boğulan Hiçbir şey böylesine derin olmamıştı Duyumsadığım o emsalsiz Ve ne varsa bedelsiz Öğrendim artık vura vura başımı Geçmedi ki tek gün yenilgisiz. Kol kanat geremem Çoktan kırıldı kolum kanadım Susuyorum, konuşamam artık Dilim öylesine tutuk. Yamuk bir mizaç Yarısı hüzün Yarısı çaldığım bir melodi Elimde mızrap. Seyrelmiş bir hikaye Sonu çoktan yazılmış Bilemedim ki Neden her şey yarım kalmış… |