DÜŞÜNMEK
Bir düşüncedir yaşamak
Filim şeritlerini kalbine sarmalayıp Gözlere takılan bakışları ufka asıp, Alabildiğince sonsuzlaşmak Dünya libasından sıyrılmak bir an Ve soluğunu kesen her yaşam emmarelerinden. Ölü gibi düşünmek Düşünürken ölmek Ve sonra tekrar dirilmek Daha canlı ,daha etten ve daha kemikten Düşünmek; Arafta dolaşmak bazen Ayağını basacak sağlam yer bulamamak. Yeryüzünün geniş kucağına sığamamak Gökkuşağının renkleri arasında kaybola kaybola Avuçlamak siyahın tenini, Beyazı ağlatırcasına Kalbe batan düş kırıklıkları toplarken Düşlemektir yine düşünmek Sıkı sıkıya sarılmak Taşın başına sardığı bu kadife ipe Yün yumağı gibi sarmalamak ruhu Düğüm düğüm kendine bağlamak yeri gelince Düşünmek Bazen canını yakan bir kaynar su içinde Bazen de beynini zonklatan Soğuk kirstal parçaların hücrelerinde dolaşmasına izin vererek Düşünmek Kızgın sel taşkınının Alacaklı bakışlarla doğrulması gibi kırık sefineye Can yeleğini alamadan daha üzerine Bir çınar gibi Dalları her köşe ve bucaktaki toprağın başınI okşarcasına Çocukça, beli doğrulmayan nefsini yeşile boyayarak Sonra da unuttuğunu anımsayınca benliğini Hayatı hasta bedene benzetip simasını sarıya çalmak . Düşünmek Bir yastığın altına sığdırabildiğin kadar Yorganını başının üzerine çektiğin zamanki karartılarla savaşmak Sıtma bir ışığın titrek aydınlığında Düşünmek bir kaçış Ritimsiz atan kalp atışlarından Ömrün çıkmaz sokakalarından Bu şehrin soğuk bakışlarından Düşünce ,keşfedilen Düşünen, kaşif Oltayı denizin dibine atarak Ağlara takmak bütün kelimeleri Söylemeden sessizce köşeye çekilmek Altın yaldızlarla süslenmiş kilitli bir sandığa Eskitilmiş bir antika resimi daha yerleştirmek Bir damla görünüp Fark ettirmeden bir okyanus taşıyabilmek Ve kalemin ucuna bu okyanustan sadece bir damla düşürmek İşte düşlemek ve düşünmek Düşlerin, düşünce halindeki mürekkep |