Çoğul Bir Yangın Yeriydi HayatNe zaman tutunsan cılız ellerime Sıra dışı cümleler yükselirdi gökyüzüne Şenlikler kurardı hayat bize izbelerinde Seninle yaşamak tutkulu bir mevsim olurdu Acıydı tasada birleşen tüm eylemlerim Sonsuz günlerin boy aynasında çocuktum Adı konmamış sevinçler sürerdin yanaklarıma Al al olan ruhumun patikasındaki mutluluktun Çoğul bir yangın yeriydi bazen hayat İnsanlar kuru ekmek avlardı bulanık sularda Eskimiş ağlar gibiydi karanlıkta yürümek Her adım aşina bir aşkı geçirirdi usumuzdan O sağanaklı kıyılarda ıslak bir gökyüzüsün bana Gönlümün figan nağmesinde asil bir nakaratsın Fırdöndü mevsimlerin iğreti çardaklarındayım Sen benim göğsümde çoğalan yaşam aşkımsın Selahattin YETGİN |