Varmalı Köyüme Anadolu’ma
Sözler çile dolu
Gözler hasret yüklü Bilinmezliklere bakar Kaşlar çatık yürekler acı dolu Kor ateş düşmüş dillere kin dolu Sırtından vuranlar elleri kan dolu Ayrılığı yazanların gözlerinde nankörlük Kalp kıranların yolu bölük bölük ayrılık dolu Olur, mu böyle hayat Gidenler gelmiyor yollar bayır yukarı Erimedi dağların karı Yok, oldu varım Yollar kıvrım kıvrım Yârim gitti gelmez Kalmadı mecalim Yarına çıkar mıyız sağ salim Hayat nankörlüğe teslim Aşklar zalim gönüllerde prangalı Bakışlar yalan alacalı bulacalı Kalpler param parça ağır yaralı Gittin bilirim dönmezsin Gittin bilirim dönmez yoldasın Uzaklardasın bana bakarsın Cihan konuşacak dil bulmaz Diller lal olmuş konuşmaz Yollar yolcusunu bekler merhamet dolu gelmez Dağlara kar yerine hasret yağmış erimez Menekşeler ağlar güller gülmez Bülbüller viran olmuş bağlarda ötmez Gönül sazın telleri kırık notaları çalmaz Sözler çile dolu Gözler hasret yüklü Bilinmezliklere bakar Kaşlar çatık yürekler acı dolu Kor ateş düşmüş dillere kin dolu Sırtından vuranlar elleri kan dolu Varmalı köyüme Anadolu’ma Hemen varmalı bu Cuma Sökmeli asfalt yollarını Çamur içinde yürümeli Kesmeli elektriği Gaz lambasında oturmalı Atmalı çöpe televizyonu Yalnızlığa uzana yolun yolcusunu def etmeli Akşam karanlıkta yine muhabbet etmeli Gaz lambasının titrek ışığında Baş başa gönül gönle Mehmet Aluç |