ALLAH KERİM
Gecenin pejmürde karanlığı
Yalnızlığın kol kanat geren o büyülü dokusu İnkârı ne mümkün Çoktan çalmış kapımı o sırnaşık hüzün. Deli dolu hey gidi hey müzevir gençlik Seyre dalmışım kuşbakışı Elimle döşemiştim oysa yuvamı. Kıt kanaat bir aşk Yarısı neşe yarısı ıstırap Kolaysa sil at vefayı Yâdsı hiç durma içindeki korkuyu. Ne biter ne de yarım kalır düşler Yar dediğin yokluğunda bile güzel. Sus payı düşmesin artık Silkeledim derdi tasayı Ne varsa sende var Gör işte, elimden gelen bu kadar. Kademe atladım bir ömür Söz geçse idi, hiç gider miydim Nöbet iken bu gönül… Sancılı bir evre yaşamak, Huzur uçuşur yaprak yaprak. Bir nebze de olsa tüm elde kalan İnanır saf gönlüm her kelama İster doğru ister yalan. Tutkulu bir düş karşıdan yansıyan Türevi acıtsa da zamana zaman. Biraz dünden el yordamıyla topladığım Günü bir kez daha sonlandırdım. Ya yarına dediğin; Allah kerim… |
Renk gri, sözler hüzün girdabı, deniz çalkantılı, yürek yangın... Her yokuşun elbet bir inişi vardır...
Her gecenin ardından gün doğar...
Çok güzel bir şiir... İçindeki hüznü, gözündeki nemi görmemek mümkün değil...
Pırıl pırıl güneşlerin doğduğu, sevgi ve mutluluk rüzgârlarının seni sarmaladığı bir ömür diliyorum...
Gönülden sevgiler, selamlar...