Çeşmenin başında göz göze değdi,
Utandı hafifçe başını eğdi
Sevdanın korkusu içini döğdü
Yakmıştı bir aşkın odu Zeynepi...

Taze meyve idi Aliyle oldu
Onu düşündükçe gözleri doldu
İlk önce uzaktan kokusun aldı
Sevdanın mest etti tadı Zeynebi...

Tenhalarda gizli gizli buluştu
Eve geldi elsiz dilsiz olmuştu
Yaradanla sessiz sessiz konuştu
Yataklar yorganlar yedi Zeynebi...

Çoğalan sevdası yiten aklıydı
Gögsünün üstünde dağlar yüklüydü
O zamanlar sevda gizli saklıydı
Ali dokuz köye dedi Zeynebi...

Aşkını sonunda babası gördü
Kapattı hesabı defteri dürdü
Dedesi yaşında birine verdi
Bir daha anmadı adı Zeynebi...

Her şeyi unuttu umudu kesti
Zeynebim kırıldı kadere küstü
Geceden kendini ağaca astı
Kimseler görmedi dudu Zeynebi...

Çağırdılar geldi bir yaşlı ebe
Dediki bu çocuk dört aylık gebe
Elleri ufacık kendisi bebe
Toplandı teyzeler yudu Zeynebi...

Ermenek - 11 Haziran 2014

Paylaş

Beğenenler

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (1)

5.0

100% (1)

Zeynep Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Zeynep şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

ZEYNEP şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ, @ismailoglumustafayilmaz

7.5.2019 17:31:43

Bilge Şair;
Gizemi bitmeyen duyguları kutlarım...
Huzur şiirdedir…
_______________________________Saygı ve selamlar..

Salih Erdem, @salih-erdem

27.8.2015 01:04:31

Bir tema dahilinde
Kıvrak bir kaleminiz, akıcı ve zevkli anlatımınız var.
Şiirleriniz zevkle okutuyor kendini
Sevgiler, selamlar.

Etkili Yorum

Hasan Yaylacı, @hasanyaylaci

12.6.2014 10:50:15

Ham meyvayı kopardılar dalından
Beni ayırdılar nazlı yarimden

Türküsünü dillerden düşürmez olmuştur Ali.
Ve ne yazık ki bu coğrafyada benzeri çok ağıtlar yükselmiştir semaya
Nice Zeynepler, nice Ayşeler nice Emineler hayatının baharında
Sevdiklerinin koynuna gireceklerine mecbur edilmişlerdir kara toprağın koynuna...

Öykü tadında
Ama hüzünlü
Ve çok güzel bir şiirdi ZEYNEP,
Ziya Kardeşim Yüreğine Kalemine sağlık
Tebriklerimle...

Işık Mehmetali, @isikmehmetali

12.6.2014 00:10:29

5 puan verdi

Çeşmenin başında göz göze değdi,
Utandı hafifçe başını eğdi
Nefesi sıklaştı dumanı boğdu
Yakmıştı bu aşkın odu Zeynebi...

Ham bir meyve idi onunla oldu
Aliyi andıkça gözleri doldu
İlk önce sevdanın kokusun aldı
Yedikce mest etti tadı Zeynebi...

Tenhalarda gizli gizli buluştu
Eve geldi elsiz dilsiz olmuştu
Yaradanla sessiz sessiz konuştu
Yataklar yorganlar yedi Zeynebi...

Çoğalan sevdası yiten aklıydı
Gögsüsnün üstünde dağlar yüklüydü
O zamanlar sevda gizli saklıydı
Ali dokuz köye dedi Zeynebi...

Aşkını sonunda babası gördü
Kapattı hesabı defteri dürdü
Dedesi yaşında birine verdi
Bir daha anmadı adı Zeynebi...

Her şeyi unuttu umudu kesti
Zeynebim kırıldı kadere küstü
Geceden kendini cevize astı
Kimseler görmeden dudu Zeynebi...

Çağırdılar geldi bir yaşlı ebe
Dediki bu çocuk dört aylık gebe
Elleri ufacık kendisi bebe
Toplandı teyzeler yudu Zeynebi...

Ermenek - 11 Haziran 2014

Yaralı yüreğin hüzün dolu dizelerini okudum
Mükemmeldi anlatım
_______________________________________Yüreğine sağlık üstad;Selamlar