ince / yaşayıncayaşayınca .... yaşayınca önce kendimi yaşamalıyım başka çiçeğe toz olmaz açmayan tomurcuktan yaşayınca yaşadığıma değsin uzayda insansız dünyanın adsız uydusu gibi değil bu dünyada mermerde yürürken bile çamurda yürür gibi ardımda iz hem gökadada sayısız yıldızla hem güneşten ışık ışık uzak dünyamız gibi yalnız yaşayınca bu kısa tırtıl ömrüme bin ömrün güzelliği sığmalı sırası gelince ölüm olgun kızıl kirazın kopuşu gibi dalından kendiliğinden olmalı ölüme dostluğa kadar yaşamalıyım yaşayınca yüreğim ve beynim zamandan hızlı ömrüm zamandan yavaş yaşayınca kalemin ucuyum kâğıtta beyaz sözün kurşunî gölgesi yaşayınca meraklı bir çocuğum hep uslanmaz aşık hiç yaşlanmaz bir ihtiyar ömer faruk hatipoğlu (ince, toplum y. 1997) |
meraklı bir çocuğum
hep uslanmaz aşık
hiç yaşlanmaz bir ihtiyar
Evet böyle yaşamalı
Tebrikler şair.