PASLI DÜŞ
Ben var ya ben
bu tabiatın sancılı gövdesine saplanan Her ne varsa Senden benden Ne kaldıysa senden benden sesimizden Ne varsa bizden ikimizden Söküp çıkaracağım PASLI BİR DÜŞÜ sökercesine Bir hışımla çektiğimiz o kılıçları Geri sokalım kınına Yanmış ve bombalanmış Bu gri göğün altında kardeşçe barış nidaları saplayalım Savaşın göğsüne Yere tükürelim gel Ne kaldıysa içimizde Bu katran karası geçmişten Gel ıslanalım Yağıp yağıp yarıp yarıp geçen bu yağmurda. Bardak bardak hunhar hunhar Boşalan bu yağmurda İliklerine kadar ıslanmayana İnsan denir mi ? |