AHSEN
Ah/sen !
Uyku vadisinin, Keskin kanyonusun, Kollarında karanlığı taşıyan.. Sen şiiri bitmiş sairlerin; Dilini dimağına yapıştıran.. Ben kelebeğin ömrüne kanat gerer, Ipek yolunu beklerim; saçlarina dokunmak icin. Sana kim dokundu da böyle Bozuldu ahengin.. Benim saf ve duru denizim, Vurma bir daha tuzunu yüzüme.. Dalga ile geçip gitmek için.. Ki ben uykumdan çalar, Sana bölüştürürüm yalnızlığımı. Ki sen hırsızlığa iten.. |