DİN SENİN DEĞİL Kİ MESKENİN
Elde tesbih dilde fesad ise
Halde riya kalpte abad ise Kubbe ah-u efgan etmiş yanıyor Bilal bir eza ile yürekleri dağlıyor Cesedler dolmuş,imamın yankılanır sesi Kalb-i metrukların ayaklanmış nefesi Gidiyorlar bilmem nereye böyle İsrafilin dudakları sur’a değmedi ki Yürüyor etten bir duvar öyle Azrail kendi canını bilmedi ki İblis cisme intikal etti,gitmez Luzum görmez suretede gelmez Anlamazlar hep kınarlar beni Dinden tek kelamda atarlar beni Sen kimsin ki ey meçhul Din senin değil meskenin Tene gark olmuş o maskenin Altından gülüşün dünya cevheri değil Seni yakan gökteki zemheri değil. |
ne de güzel anlatılırmış insan-ı tasvîr
müthiş ve essiz
kaleminize ve yüreginize saglık...