Zamanla alışıyor insan her şeye...

Zaman,acıları dindirmeye yetmese de susturuyor
Zaman,unutturmasa da alıştırıyor
Zaman,yalnızlığa iyi gelmiyor belki ama
kalabalıkların çare olmadığını öğretiyor...

Hayatın çelmesine takılıp düştüğünde
Maskeleri de düşüyor insanların

Çekip gidenlerin ardından yaktığın ağıtlar
yüreği kanatıyor yalnızca
Zaman kanamanın faydasız olduğunu gösteriyor insana...

Unutulduğunu öğrendiğinde tadıyorsun çaresizliği
Zaman çare olmuyor ama ders veriyor insana.

Çıkmazında olduğun yola sürükleyenin,
gerçek yüzünü görüyorsun zamanla...

Zaman sana acı verenlerin de,
acı çektiğini gösteriyor yavaş yavaş

Zaman ilacı oluyor yaralarının
Güvenin hakedenlere verilmesi gerektiğini
Acıların feryat figanken susmayı
Ve sabretmeyi öğretiyor insana...