RUHU ÖLENLER DUYSUN
...................................................................(Alın teri kömür olanlara...)
Elim yüzüm kapkara, umutlarım bembeyaz Ben rızkının derdinde bir maden işçisiyim Hiçbir zaman etmedim kaderime itiraz Ben helal kazanılmış lokmamın bekçisiyim Yokluk nedir bilmeyen, halimden anlayamaz Fırtınalardan geçtim, yüreğim oldu ayaz Menfeati uğruna ne eğilenler gördüm Böyleleri yüzünden utandım insanlıktan Hayatın gayesini kendime kaç kez sordum Bıktım -boşver aldırma!- sözlerini duymaktan Mağrurlarla arama aşılmaz duvar ördüm Fakirliği alnıma şeref diyerek sürdüm ... Erkenden dönecektim, bu akşam eve oysa Kızıma söz verdiğim bebeği alacaktım Güzel bir gelecekten bahsedecektim daha! Ben sizinle mutluyum, deyip sarılacaktım Böyle ansızın gitmek dokunmuyor da bana Nasıl katlanılır bir babanın yokluğuna Evlatlarıma yalnız, pak ismimi bıraktım Ben Soma şehidiyim,bir yetim sızısıyım Doğrulukla yaşadım ,yanlışlara ıraktım Vefakar bir annenin,silinmez yazısıyım Karanlık dehlizlerden sonsuz aleme aktım Adalet gelir diye,bir ışık da ben yaktım ... Ben bedenen öldüm de ruhu ölenler duysun Hissizliğe mahkumlar hep kibriyle uyusun... ...................................................( 20 Mayıs 2014, İstanbul..mürsel emre doğan) |
Böyleleri yüzünden utandım insanlıktan
Hayatın gayesini kendime kaç kez sordum
Bıktım -boşver aldırma!- sözlerini duymaktan
Mağrurlarla arama aşılmaz duvar ördüm
Fakirliği alnıma şeref diyerek sürdüm
...
Yerini bulan vurucu ifadeler ... Siir Okuutugun icin sagol ...