NANKÖR
Umutlarımı verdim sana bedavadan
Yıldızlarımı ayaklarının altına, Yakamozları yollarına serdim Denizden Ay’dan davacı oldum, Ömrümden geçtim ömrüne adadım Bir kalemde sildin attın beni Utanmadın, yüzün bile kızarmadı nankör… Sayfalar dolusu şiirler yazdım sana Sevdamı satırlarımda dokudum Serenat besteledim geldim kapına Nağme nağme aşkımı okudum Sigaramın dumanıyla yazdım adını Semalara savurdum, bulutlara kazıdım Tenezzül edip bir okumadın bile nankör… Aramam seni, sormam bir daha Kalbimi en hassas yerinden kırdın Un ufak ettin şerefimi, parçaladın Beni en kötü yerimden yaraladın Pazarlarda sattın haraç mezat Beni sevdasız onursuz bıraktın İnsafsızca yarınlarımı çaldın nankör…. Şimdi kendi ihanetinle savaşıyorsun Bir çıkar yol, bir umar arıyorsun Utanmadan bir de beni yargılıyorsun Geçmiş karşıma af mı dileniyorsun, Seni bağışlayacağıma nasıl inanıyorsun? Açmam sana kapımı bir daha Sen benim insanlığımla oynadın nankör… |