Kömür,
Kömür,
Soma kömür işletmelerinde hayatını kaybeden madenci kardeşlerimizin anısına… Alın terimle çıkmış cevher dolu kucağım, Evim ailem için geçer simsiyah ömür, Bir madenin içinde söndü evim ocağım, Bir ömrü karşılıksız bir anda alır kömür... * Madende gün doğmuyor hayat her zaman pusta, Evin barkından uzak gönül matemde yasta, Yüzümden bu yorgunluk silinmeden be usta, Bir ömrü karşılıksız bir anda alır kömür... * Siyah toz zerresinden görünmez yüzde hatlar, Yürek her an tetikte bazen daralır patlar, Dönüşümsüz bir yola girerken bu hayatlar, Bir ömrü karşılıksız bir anda alır kömür... * Yeter mi bilmem ömrüm hayatımı yazmaya, Bazen dokundurursun değer mi ki kızmaya, Bazen de kendin gider mezarını kazmaya, Bir ömrü karşılıksız bir anda alır kömür... Ekrem KAZAN / 13.05.2013 |
tanrıdan rahmet ailelere baş saglıdı dilerim
insana dair en hassas bir duyguyu
yakalayıp onu çok güzel bir şekilde
şiirleştirmişsiniz.
Sizi tebrik