hiç çözemediğim bilmecem
özgürsün
gidiyorum

seni sevmek
uzanırken elleri sevinçlerimin yıldızlara
kopması salıncağımın ipi
düşmek tepe taklak bir rüyadan
gerçeğin acı koynuna
hiç sevilmediğimi düşünmek bolca
ve anlamak aslında tutunduğum şeyin
cılız bir ihtimalden ibaret olduğunu

senden gitmek
yüreğimdeki bütün kuşları sürmek
karanlıklar ülkesine
bir daha soluyamamak memletimin
türkü kokusunu
anne karnında ölmüş bir cenin gibi
boşa çıkması umutlarımın
ve toprağa gömmek beraberinde
sensiz anlamsız gülüşlerimi



kimbilir
hangi yolların tozu bu üstündeki
hangi rüzgarlar lal etti dillerini
hangi aşkın kölesi azat edemediğim yüreğin
ellerindeki yabancı izlerin kimliğini
hiç bilemedim
sadece kıskandım deli gibi
kalbinde yaşayan hayali
ama pes ediyorum sevgili

yolun açık olsun
seni seviyorum