ÖLÜMSÜZ ŞEFKATTİR ANNE...Yıllardır kalbim de gömülü olan Annesizliğimi tazeleyip durur sürekli bana “Anneler Günü” kurşunları üzerime yağdıkça ! Amansızdır bu denli Anne’li yaram Azdırıyor üstelik kimsesizliğimi kanatırcasına, Böylesi günler de onu derinden anmam… Yetişebilseydim eğer onun son yolculuğuna Daha dürüst davranırdı belki de acılar bana Lakin en sıklıkla gidip geldiğim en yakınlar Annemin ölüm günü de insafsızca en uzak oldular... Neden azmasın ki Ana yaram; Ölüm döşeğinde gözleri açık giderken, Ezrail’den çok benim dönüşümü beklemiş ihtimal ki o güzel anam ! Artık ben hiç kimsesiz bir insan olduktan sonra, Bu denli duygu yoğunluğunu elbette kaldırmam !... Bazen iki başlı yoksunluk akla bile zarar, Her yeşili, her maviyi sevgiye boyarken Analar Şimdi artık baş rolü oynuyorlar; Gözleri karartan, yürek parıltılarını bulandıran, Atasızca yaşanılan tüm zifiri karamsarlıklar… Koskoca bir sevgi mabedimdi o tapınağımın Bir hazan sonu ansızın dünyamdan kopup gitmişti Olanca bir gürültüyle yıkılmıştı üzerime azameti ! Altın da ömrümün eriyeceğini umut ederken, Hala içimde sağ kalan o dev sevgisi Yürek hazinemi yeniden diriltti !... Kendisi göçüp gitmişti ama, Tek büyük mirası olan çil çil düşleri Ruh dünyama fazladan ulu bir güç verdi. Onun kadifemsi dokunuşları terk etmezken beni benliğimi de sevgi zengini etti… Kaderimin yakama yapıştığı kötürüm anlarım da Gece-gündüz ve vakitli vakitsiz demeden Mutsuz günlerim de annemin ruhu, Bir demet sevgiyle karşım da belirirdi. Ve rüyalarıma dev bir şefkat seli bırakıp, Yaşama gücümü tazeleyip tekrar dönup giderdi... Hediye ettiği koruma içgüdüsü Her talihsiz anım da imdadıma yetişti. Kullana kullana Anacığımın o himayeci meziyetini Dualarının marifetiyle her kötülüğü benden uzağa itti. Onun himayeciliği zaten ruhumu mekan etmişti Kimi özellikli ölümlerimin infaz zamanlarını Sınırsız şefkatiyle süresiz uzaklara ertelettirdi… Saygı ve özlemle teşekkür ederim sevgili Anacığıma Üstelik diğer Muhterem Analar gibi sen, Çekip giderken bu dünyadan çok uzaklara, Sevmeyi, sevdirmeyi ve hep sevgi miras bıraktın bana Arzu ederdim ki mümkün olsa bir iltica; Hani sen bu dünyaya, ben o dünyaya, Eksilmezdi o zaman sevgiler belki dünya da !… İ.HAKKI GÜRCANOK …10/05/2014… |