Yangınlar neyime benim?...hayat değil ki bu mutluluktan kaçıp gelsin kaşın gözünü öpüp bir kuş gibi uçup gitsin... nazar boncuğu gibi o gözlerinin içi bakmaya doyamaz insan yaktıysa yürek ateşini... zaman kahrına bedel varsa ucunda umut yaşama takıldım yine bir dahanın yok ki zararı ölsem bile... yaşamın sancısı ben kurulan saatli bomba misali ellerimde hayaller yetim koşuyor koşuyorlar ah bir bilsem nere... sar beni sarıl bana özlemlere kurşun sıkarcasına hayat olsun bu hayat kopsun gitsin yörüngesinden kopsun boynuna dolana dolana... yangınlar benim neyime sonsuzluğun koynunda? varken sevmek sevilmek mutluluğa koşmanın yanında koşmanın yanına... (Berlin,10.05.2014) Talat Özgen |