sevseydin
Gerçekten sevseydin..
Bu cümleye hiç başlamazdım Gerçek mi diye düşünmezdim mesela, güvenirdim Zaten sevseydin, "sevseydin" dememe de gerek kalmazdı Bu şiiri hiç yazmazdım o zaman Yaşadıklarımın hiç biri yaşanmazdı Yani sevseydin dolu dolu bir hayatım olmazdı Hatta ben, ben olmazdım eğer beni sevseydin Gözlerim uzaklara dalıp gitmezdi Her şeyi elinde şimarık bir çocuk olurdum belki Sevseydin ne kötü olurdu gerçekten Bir de böyle düşün İyi ki yoksun. ..ama ah bir sevseydin yıldızların altında çay demleseydin eski bir kulübede yağmuru beklerdik göklerde koşamasak da kırlarda emeklerdik dünyanın çivisi çıktıysa çatısından damlardık baktık olmuyor oturup birlikte ağlardık bozkıra kırk gün yağmur yağardı gelseydin bir de böyle düşün ne kadar da yoksun.. |