Bekle(nen)
Çok uzaklardan seyrettim gidişini
Çok uzaktı geri gelme ihtimalin Ellerin ve sesini hiç duymadığım yüreğin Bir silüet gibi göz kapaklarımda hayalin İnan hiç kabul etmedim hiçliğini Sofraya hep seninle oturdum Geldiğinde çekinme diye hep yalnız durdum Bak işte, bu senin şiirin Yani harfler kadar somut, Hisler kadar bellisin Ama ne zaman gözlerimi açsam Yine kaybolup gidersin Bir gece karanlığınde bekliyorsan Çoban yıldızından bir şua al Bak tam yirmi üç yıl geçti Ya bırak biraz uyuyayım Ya ebedi yanımda kal.. lk |