ÖLÜM
usul usul yağıyor gözlerimden yağmur
rüzgar dudaklarımda haşin bir ıslık gece nihavend makamında bir şarkı hicran dolu soluklarım kalemim, yaralı bir matem kadar pısırık bazen kuru ağaçlı parktır mekanım bazen ulu bir ırmak yaprakları dökük, suları beni boğan yanımda, vurulmuş ceylan gibi dertli bir dost elinde yanık sigarasıyla imdadıma koşan şimarıyor uğrak bilmez nazlı ilhâmım geldikçe geliyor bu gece üstüme tutup kaldırıyor düştüğüm yerden imânımı kurtaran sabah namazım geceler, yalancı bir rüzgar geceler mihmandârı sokakların ay karanlıkta beyaz atlı prens yıldızlar sığınağı yalnız kalanların ’ölüm var’ diyorum, ölüm var nasılsa gölgelerle dolu şu dünyada var olan tek gerçek ölüm aslında ölüm; bedenden kurtuluşudur bâki ruhların.. Lütfi Karabıyık |
donjuan912 tarafından 6/27/2014 9:46:06 PM zamanında düzenlenmiştir.