Sen yoksun ya
Kapattım kapıyı hüznüme
Bir rüzgârlık yer kaldı hasretime Bir adım kaldı kara geceleri Sildiğim gönlümde Bir yaraydı yokluğun kapanmayan Seni andıkça azan yüreğimde Bir sen olsaydın yalnızca sen Güler geçerdim eli mızraklı kadere Kuşlar tellere konmuş inadına Ölümle dalga geçer gibi meydanlara Salmış yüreğini korkusuzca Kırık kanadı yara bere içinde Ama mutlu Şimdi düşünüyorum da ağlardın Kurumuş karanfillere bakıp bakıp Bense dayanamazdım bu haline Deniz yosun tutmuş acılara banane Sen yoksun ya gerisi hikâye Hüseyin Özbay |