Artık kırılmıyor kalbim hiçbir şeye
Sözlerinin arkasında durmayanlardan öğrendim
İnanılmaması gerektiğini yalan sözlere...

Artık yara almıyorum can kırıklıklarından
Umutlarım tükendikten sonra öğrendim ki,
Hiçbir kesik yakamazdı canımı
Uzun zaman da kanamazdı bir yara,kanasa da acıtmazdı artık...

Artık ağlamıyorum,gözyaşı da akmıyor zaten gözlerimden
Yüreğimde çağlayanlar biriktirince anladım
Kimse anlamıyordu gözyaşlarımı,
birinin yüreğine değse gözyaşım,kapatıyordu kapılarını

Artık birşey beklemiyorum kimseden
Yüreğim avuçlarımda taşlaşınca öğrendim
Beklemek fayda sağlamıyordu bana
ve beklentim hiçbir zaman sevinç getirmedi hayatıma

Artık anladım,
Kimse suretimdeki yaşı
Yüreğimdeki sonbaharı görmüyordu
Görse bile kimse baharından vazgeçip
Yüreğini sonbaharıma çevirmiyordu...